این پل که به امر خداوند ظاهر می گردد بنا به فرمایش امام صادق (ع): اَلفُ سَنَةٍ صُعُودُ، وَ الَف سَنَة هُبوط، و اَلف سَنة حِدال؛ (آن سه هزار سال راه است) که هزار سال آن سربالایی، هزار سال سرازیری و هزار سال مسیر صاف و همواری می باشد و در روایتی دیگر از این امام همام در باب کیفیت گذشتن از روی این پل آمده است که:
اشخاصی که در دنیا ایمان به اصول دین و فروع آن نداشته اند و یا ایمانشان ضعیف بوده است، پاهایشان در آنجا خواهد لغزید، ولی آنان که در دنیا ایمان قوی داشته و وظایف شرعی و الهی را به نحو احسنت انجام داده اند، به آسانی از آن عبور خواهند نمود، به نحوی که بعضی از مردم مثل برق با سرعت تمام از آن می گذرند و بعضی مانند اسب دونده از آن عبور می کنند و بعضی دیگر به مانند انسان عادی با پای پیاده از روی آن عبور می کنند، و بعضی بر روی دست ها و زانوها و روی شکم (مانند بچه کوچکی که هنوز راه رفتن را یاد نگرفته) از روی صراط عبور می نمایند، و بعضی نیز خود را به پل صراط آویخته و گاهی گوشه های آتش به آن ها اصابت می نماید.

در این پل که بنا بر روایات متعدد از مو باریکتر و از شمشیر برنده تر می باشد، ایستگاه های بازرسی متعددی وجود دارد که در هر کدام از آن ها چیزی می پرسند و اگر کسی نتواند جواب درستی بدهد، نمی گذارند از آن جا عبور نماید .خداوند در باب این ایستگاه های بازرسی در قرآن کریم می فرماید: وَقِفُوهُم اِنَهُم مَسُلُون؛ آنان را نگه دارید، متوقف سازید، چرا که باید مورد بازرسی و بازپرسی قرار گیرند (صافات: آیه 24)، و از همین روی از حضرت محمد مصطفی (ص) نقل شده است که: در روز قیامت به فرمان خداوند پل صراط کشیده می شود، و آن هفت موقف (ایستگاه بازرسی) خواهد داشت و در هر بازرسی، در مورد چیزی از افراد سوال می گردد که آن سوال ها عبارتند از:
1- از ولایت علی (ع) و محبت اهل البیت (ع)؛
2- از نماز؛
3- از زکات؛
4- از روزه؛
5- از حج؛
6- از جهاد؛
7- از عدل و عدالت.

در ادامه پیامبر (ص) می فرمایند: و در هر موقفی از آنچه می پرسند، اگر نتوانید جواب دهید، از همان جا به جهنم پرتاب می گردید و اگر درست پاسخ دهید، با سرعت زیاد از آن جا عبور می نمایید، و همچنین در روایات متواتری نقل شده است که هنگامی که روز قیامت برپا می گردد و صراط بر روی جهنم گسترانده می شود، هیچ کس نمی تواند از آن عبور کند (به سوال های مواقف صراط پاسخ دهد)، مگر این که جوازی در دست داشته باشد که در آن ولایت امیرالمومنین علی (ع) ثبت شده باشد.

منابع:
1- تفسیر نمونه، ج19: 4.
2- نورالثقلین، ج4: 401؛ ج1: 21.
3- اسرار معراج: 228.
4- آمال الواعظین، ج3: 440، 441، 443.