تاریخ : دوشنبه 92/6/25 | 8:9 عصر | نویسنده : سید ناصرامینی

 

بسم ربّ الزّهراء

امام باقر(ع) می‌فرمایند:

«پدرم از جدّم، رسول خدا(ص) حدیث کردند که: در روز قیامت منبرهایی از نور برای انبیا نصب می‌نمایند و منبر من از همه بلندتر است.

آنگاه خداوند می‌فرماید:«ای محمّد! خطبه بخوان و من خطبه می‌خوانم که هیچ یک از پیامبران نشنیده باشند و پس از آن برای اوصیا، منبرهای نورانی نصب می‌نمایند و منبر وصیّ من علیّ ابن ابی طالب(ع) از هم? منبرها بلندتر است و علی(ع) به دستور حق، خطبه‌ای می‌خواند که اوصیا نشنیده باشند ... و جبرئیل ندا می‌دهد که هان! اهل محشر سرها به گریبان کشید و دیده‌های خود ببندید، همانا فاطمه(س) به جانب بهشت عبور می‌کند. حضرت در ملازمت فرشتگان با جلال و جبروت بر در بهشت فرود می‌آیند، پس فاطمه(س) توقّف می‌کند و التفات ایشان به جانب صحرای محشر است.

خطاب می‌رسد: «ای دختر حبیب من! اینک که دستور داده‌ام به بهشت روی، نگران چه هستی؟»

عرض می‌کند: «ای پروردگار من! دوست دارم چنین روزی مقام و منزلتم نزد اهل محشر معلوم شود.»

ندا می‌رسد: «ای دختر حبیب من! برگرد و در مردم بنگر و هر کس که در قلبش دوستی تو یا یکی از فرزندانت است، داخل بهشت گردان.»

و بعد امام(ع) فرمودند:

«به خدا سوگند در آن روز، فاطمه(س) شیعیان و دوستان خود را از میان مردم چنان بر می‌چیند که مرغ دانه‌های خوب را از بد جدا می‌کند.

آنگاه فاطمه(س) با شیعیان خود در بهشت حاضر می‌شوند. خدا در دل ایشان می‌افکند تا دوباره به محشر التفات می‌کنند، خطاب می‌رسد: «این نگرانی شما برای چیست؟ همانا دختر حبیب من، از شما شفاعت کرد»، عرض می‌کنند: «خدایا! دوست داریم قدر ما در چنین روزی معلوم گردد.»

خداوند می‌فرماید:

«ای دوستان من! در میان جماعت بنگرید؛ هر کس که به خاطر دوستی فاطمه(س) شما را دوست داشت، هر کس به خاطر محبّت فاطمه(س) به شما طعام داد، به خاطر محبّت فاطمه(س) به شما لباس داد، به خاطر محبّت فاطمه(س) شما را به جام آبی سیراب کرد، یا غیبتی را از شما دور گردانید، دست او را بگیرید و همراه خود وارد بهشت کنید.»

امام باقر(ع) فرمودند:

«به خدا سوگند که در محشر جز کافر و منافق و شکّاک نمی‌ماند.»6 بحار الانوار جلد

از حضرت علی علیه السلام روایت شده: روزی پیامبر نزد فاطمه علیهاالسلام که محزون بود آمد و فرمود: دخترم از چه محزونی؟  

دعاؤها علیهاالسلام فی یوم القیامة لدفع العذاب عن محبیها روی عن محمد بن مسلم الثقفی انه قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: لفاطمة علیهاالسلام وقفة علی باب جهنّم، فاذا کان یوم القیامة کتب بین عینی کل رجل مؤمن او کافر، فیؤمر بمحبّ قد کثرت ذنوبه الی النار، فتقرء فاطمة علیهاالسلام بین عینیه محبّاً، فتقول:

اِلهی وَ سَیِّدی سَمَّیْتَنی فاطِمَةَ، وَ فَطَمْتَ بی مَنْ تَوَلاَّنی وَ تَوَلّی ذُرِّیَّتی مِنَ النَّارِ، وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ، وَ اَنْتَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ.

فیقول الله عز و جل: صدقت یا فاطمة، انی سمیتک فاطمة و فطمت بک من احبک و تولاک و احب ذریتک و تولاهم من النار، و وعدی الحق، و انا لا اخلف المیعاد- الی ان قال:- فمن قرأت بین عینیه مؤمناً، فخذی بیده و ادخلیه الجنة.

 




  • عهد نامه
  • دانلودیان
  • سبزک
  • مطالب تبیانی