به گزارش سرویس دینی جام نیوز، مسلما راه تقرب به خداوند، انجام دستورات ودوری از منهیات او است ولی در میان فرائض دینی، هیچ فریضه ای (پس از توحید ونبوت) به اهمیت ولایت نمی باشد. لذا است که برترین راه تقرب به خدا، ولایت آل محمد صلى الله علیه وآله وسلم است.

رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم در همین زمینه فرمودند: (لکلّ أمر سیّد وحبّی وحبّ علی سیّد ما تقرَّب به المتقرّبون من طاعة ربّهم). در هر کاری رتبه برتری وجود دارد، ومحبت من ومحبت علی، برترین طاعتی است که افراد می توانند از طریق آن به خدا تقرب جویند.(1) لذا در نظام آفرینش، مقام آن مخلوقی برتر است که در امر ولایت، اعتقاد واخلاص بیشتری نشان داده باشد. در همین راستا، انبیا در عالم قبل، با آزمون ولایت برگزیده شده، مقام رفیع نبوت، به این دلیل به آنان واگذار شد که در آن آزمایش، آنان ولایت را در درجه بالاتری پذیرفته، ونسبت به اهل بیت علیهم السلام خضوع بیشتری داشتند.

حضرت باقر علیه السلام فرمودند:... آن گاه خداوند از انبیاء میثاق گرفته، فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ سپس خداوند فرمود: آیا محمد پیامبر من وعلی رهبر مومنین نمی باشد؟ همه آنها پذیرفتند. لذا نبوت آنها تثبیت شد. گزینش انبیای اولو العزم، از میان گروه کثیر انبیا ورسل نیز به آزمون ولایت ومعرفت اهل بیت وپذیرش غیبت وظهور حضرت مهدی علیه السلام بود.

امام باقر در ادامه حدیث فوق فرمودند: وخداوند از پیامبران اولو العزم عهد گرفت به اینکه: من پروردگار شما ومحمد پیامبر من وعلی امیر مومنان بوده، جانشینان او صاحب ولایت وخزانه دار علم من خواهند بود ومهدی کسی است که توسط او دینم را یاری کرده، دولتم را ظاهر می سازم وبه واسطه او از دشمنانم انتقام می گیرم وبه واسطه او در زمین، با اشتیاق یا کراهت بندگی خواهم شد. همه آنها گفتند: پروردگارا به همه مطالب فوق اقرار کرده شهادت می دهیم. ولی آدم (توقف نموده) نه انکار کرد ونه اقرار نمود، لذا مقام اولو العزمی برای آن پنج پیامبر، به علت پذیرش ولایت مهدی تثبیت شده، برای آدم این مقام قرار نگرفت. زیرا او نسبت به مهدی (در ابتداء امر) اقرار ننمود. آن گاه امام علیه السلام به این آیه شریفه استناد کردند: (وَلَقَدْ عَهِدْنا إِلى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً)(2) ما از قبل بر آدم عهدی کردیم، ولی آدم عهد ما را فراموش کرد وما او را صاحب عزم نیافتیم.(3) ملائکه آسمانها نیز با همین ملاک از میان دیگر مخلوقات، گزیده شده، در این مقام منصوب گردیده، ورمز درجات گوناگون آنان نیز به همین امر برگشت می کند.

امام صادق علیه السلام فرمودند: ملائکه الهی با همه تقربی که به حق متعال دارند، به علت همین اعتقادی که شما بر آن هستید (عقیده ولایت) به مجاورت خداوند راه یافته اند...(4) در روایت دیگری، آن حضرت، پس از بیان کثرت تعداد ملائکه می فرمایند: (ما منهم أحد إلاَّ ویتقرَّب کلّ یوم إلى الله بولایتنا أهل البیت ویستغفر لمحبّینا ویلعن أعدائنا) همه ملائکه، هر روز با ولایت ما اهل بیت بسوی خدا تقرب جسته، برای محبین ما استغفار نموده دشمنان ما را نفرین می کنند. آن گاه امام علیه السلام، این گونه به قرآن استناد فرمودند: (الَّذِینَ یَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَیُؤْمِنُونَ بِهِ وَیَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ آمَنُوا).(5) حاملان عرش واطرافیان آنها (ملائکه)، با حمد پروردگارشان خدا را تسبیح گفته، برای افراد مومن طلب آمرزش می کنند.(6)

وقتی پدر ما حضرت آدم علیه السلام به علت عدم یقین به امام زمان علیه السلام، از مقام والای اولو العزمی تنزل می کند ودیگر انبیا با پذیرش آن به این مقام ارتقاء یابند، آیا در عصر حاضر، برای ما، راهی جز اخلاص در قبول ولایت امام زمان علیه السلام وارتباط وتوسل به آن حضرت در تقرب به خداوند وجود خواهد داشت؟ آری، ولایت امام زمان علیه السلام بالاترین راه تقرب به حق متعال ومحکمترین ریسمان ایمان در عصر حاضر است. امام صادق علیه السلام از یکی از اصحابشان پرسیدند: کدام ریسمان ایمان محکمتر است؟ گفتند: نماز، فرمودند: نماز فضیلت دارد، ولی محکمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند زکات. فرمودند: زکات فضیلت دارد، ولی محکمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند: روزه ماه رمضان... حج وعمره... جهاد در راه خدا وامام در هر یک، با تایید فضیلت این اعمال، آن را محکمترین ریسمان ایمان ندانستند. هنگامی که اصحاب از پاسخ ناتوان شدند. امام فرمودند: (إنَّ أوثق عری الإیمان الحبّ فی الله والبغض فی الله وتوالی ولیّ الله وتعادی عدوّ الله). بدرستی که محکمترین وقابل اعتمادترین ریسمانهای ایمان، تولی وتبری وقبول ولایت اولیاء خدا ودشمنی با دشمنان خدا است.(7)

پی نوشت ها:
1)بحار 27: 129/ ح 19، در زیارت عاشورا نیز ما با ولایت سید الشهداء وبرائت از دشمنان آن حضرت به نزد خدا واهل بیت علیهم السلام تقرب جسته می گوییم: (یا أبا عبد الله إنّی أتقرَّب إلى الله و... بموالاتک وبالبرائة ممَّن أسس أساس ذلک).
2)سوره طه: 115.
3)بصائر الدرجات: 70/ ح 2؛ کافی 2: 8/ ح 1.
4)بصائر الدرجات: 68.
5)سوره غافر: 7.
6)بحار 68: 78/ ح 139.
7)محاسن: 165/ ح 121.